GAC (GAC - ang. Granular Activated Carbon) – Granulowany Węgiel Aktywny
Wysoce wydajne medium filtracyjne.
Jeden z najbardziej wydajnych i efektywnych granulowany węgiel aktywny z łupin orzechów kokosowych ma powierzchnię właściwą wielkości 1000 m/g.
Zalety Granulowanego Węgla Aktywnego, to zdolność usuwania:
- 99% chloru,
- 98% rozpuszczalników chloropodobnych i węglowodorów aromatycznych,
- 85% pestycydów chloropodobnych i związków wieloaromatycznych (przy małych przepływach i przez krótszy okres niż pochłanianie chloru).
Zastosowanie:
– przemysł spożywczy m.in. do odchlorowywania
– usuwanie substancji organicznych
Optymalne warunki pracy węgla to temperatura 10 °C i pH < 7,5.
Wydajność Granulowanego Węgla Aktywnego zależy nie tylko od powierzchni, ale także od czasu kontaktu. Im dłuższy jest czas kontaktu tym lepsza efektywność działania. Czas kontaktu wydłuża się poprzez zmniejszenie szybkości przepływu wody przez złoże.
Gdy zawartość wolnego chloru przekracza 2 ppm, zaleca się eksploatację przy prędkości 8 - 16 l/h na 1 dm3 złoża. Okres używania Granulowanego Węgla Aktywnego do odchlorowywania może być dość długi. Dlatego też co jakiś czas należy wypłukać filtry w celu usunięcia cząstek stałych.
Aby uzyskać wodę o najwyższej jakości zaleca się głębokości złoża powyżej 1500 mm i czas kontaktu przewyższający 10 minut.
Węgiel aktywny nie występuje w przyrodzie. Wytwarza się go z różnych surowców nadając mu podczas produkcji porowatą konstrukcję, dzięki której zwiększają się jego własności adsorpcyjne. Materiał, z którego powstaje Granulowany Węgiel Aktywny poddaje się aktywacji chemicznej,a następnie płucze, w celu wytworzenia centrów aktywnych o odpowiedniej strukturze chemicznej oraz wypłukania pyłu węglowego, lub poddaje się aktywacji gazowej. W tym przypadku w temperaturze 700 – 1000 °C oddziałuje się na niego parą wodną lub dwutlenkiem węgla. W wyniku tego powstaje tlenek węgla tworzący mikropory. Struktura porów umożliwia usuwanie poprzez zachodzące procesy adsorpcji usunięcie substancji organicznych o małej i dużej masie cząsteczkowej, chloru, ozonu i nadmanganianu, nieprzyjemnych substancji smakowych i zapachowych. Szczególnie nieprzyjemny smak powstaje przy stężeniu chlorofenoli powyżej 0,1 mg/dm. Ale należy równocześnie pamiętać, że aby węgiel miał dłuższą żywotność należy go zasilać wodą pozbawioną zawiesin i żelaza. Maksymalną wydajność uzyskuje się stosując materiały o jak największej porowatości, czyli inaczej mówiąc jak największej powierzchni na jednostkę objętości.